Αναμνήσεις - Παπούλας Στέλιος

Νέα Καρυά 15 Νοεμβρίου 2012

Γεννήθηκα το 1952. Το 1958 ακούστηκε του χωριού η καμπάνα να χτυπά στις το πρωί. Τότε για να πάνε όλα τα παιδιά στο σχολείο πρώτα χτυπούσε η καμπάνα και όλα τα παιδιά στις 7:30 πηγαίνανε στο σχολείο για να κάνουν μάθημα στις 8:00 το πρωί.

Από το σπίτι πλενόμασταν, καθαριζόμασταν, τρώγαμε και πηγαίναμε στο σχολείο. Πρώτου να μπούμε όλα τα παιδιά παίζαμε  στο προαύλιο του σχολείου. Ήτανε ένα πολύ ωραίο προαύλιο που αν δεν κάνω λάθος ήτανε περίπου 2,5 στρέμματα. Το σχολείο είχε τρεις αίθουσες και είχαν ένα γραφείο για το δάσκαλο. Η μεσαία τάξη ήταν πολύ μεγάλη γιατί κάνανε μάθημα δύο τάξεις μαζί.

Όταν ήμασταν στο προαύλιο και παίζαμε και ερχόταν ο δάσκαλος ή η δασκάλα όλα τα παιδιά τρέχαμε και κάναμε σειρά δεξιά και αριστερά να τους πούμε καλημέρα σας κύριε ή κυρία.

Όταν χτυπούσε το κουδούνι όλοι ήμασταν στη σειρά κατά τάξη, βγαίνανε οι δάσκαλοι όλοι και ένα παιδί όποιο έλεγε ο δάσκαλος έλεγε τη προσευχή και έπειτα μπαίναμε στις αίθουσες με τη σειρά, με ησυχία χωρίς καθόλου θόρυβο γιατί οι δάσκαλοι τότε ήταν πολύ αυστηροί και δέρνανε όποιον ήταν άτακτος και δεν ήξερε το μάθημα του.

Στην πρώτη τάξη, δασκάλα είχα κάποια Δεσποινίς Καίτη, στη Δευτέρα  είχα την κυρία Δέσποινα, στην Τρίτη την κυρία Ερμίδου όπου έφαγα το ξύλο της χρονιάς. Ο Καρυοφίλης ο Χρήστος με το παρατσούκλι «Γάτος» ήτανε ο καλύτερος δάσκαλος που έβγαλε γιατρούς , καθηγητές και δασκάλους. Μας είχε στην Ε΄ και ΣΤ΄ Δημοτικού.

Ο Κωσταντινίδης επίσης ήτανε ένας πολύ καλός δάσκαλος γιατί από αυτόν έμαθα να μαζεύω για το μουσείο αντίκες παρόλο που ήτανε αυστηρός πολύ.

Όταν βγήκαμε από το σχολείο ήμασταν περίπου 26 παιδιά, τότε στο σχολείο όλο ήμασταν περίπου 160 παιδία με 4 δασκάλους.

Στο σχολείο αυτό γύρω γύρω υπήρχαν δένδρα και η τελευταία τάξη είχε πεύκα. Ο καθένας είχε τον μπαξέ του, ήτανε περίπου 30 μπαξεδάκια που σπέρναμε καθένας τα λαχανικά του, από την άλλη μεριά ήτανε τα λουλούδια με τα όμορφα τα παρτεράκια που τα φροντίζανε τα κορίτσια.

Τα παιχνίδια μας ήταν:

1)   Κυνηγητό

2)   Μάινα

3)    Μπάλα

4)   Ταπύγκια

5)   Μπίλες

6)   Τσιτιστό

7)   Κουτσό

8)   Ουράνιο Τόξο

9)   Ξιφομαχία

10)   Γκουγκούμ

11)    Τσανταλίνα-Μανταλίνα

12)     Τσιπίκι

13)      Κοκοράκι

Επίσης φτιάχναμε ωραία σκέτσακια και ποιήματα. Στις Εθνικές γιορτές της 25ης Μαρτίου και 28ης Οκτωβρίου στο σχολείο μαζεύονταν όλο το χωριό για να δούνε τα παιδιά τους, τα εγγόνια τους, τα ανίψια τους. Το χωριό είχε πάντα μεγάλη συμμετοχή σε τέτοιες εκδηλώσεις. Δεν θα ξεχάσω στις εκδρομές που οι τριάδες που κάναμε έφταναν από το σχολείο μέχρι τη άσφαλτο στο κέντρο ή μέχρι το γήπεδο. Όταν φτάναμε ιδίως στο παλιό χωριό ακόμη υπήρχε το σχολείο που ήτανε ένα αριστούργημα σαν κτίριο με αρχοντικό χτίσιμο. Όλα τα παιδιά παίζαμε στο προαύλιο του παλιού σχολείου αλλά εγώ καθόμουν και έβλεπα το μεράκι του κτισίματος. Νοσταλγώ τα ωραία παλιά κτίρια που όταν τα κατεδαφίσανε φαρμακώθηκα γιατί ήταν διατηρητέα. Έχω να γράψω και άλλα πολλά αλλά συγκινήθηκα και άρχισα να κλαίω θα συνεχίσω όμως κάποια άλλη φορά.

Παπούλας Στέλιος