Η ΚΑΡΥΑ σε ΑΣΠΡΟ - ΜΑΥΡΟ. Ημερολόγιο - Λεύκωμα 2014

Το Δημοτικό Σχολείο Νέας Καρυάς και ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων δημιούργησαν ένα πολύ όμορφο ημερολόγιο - λεύκωμα, που ξυπνάει μνήμες του χθες.

 Το θέμα του "Η Καρυά σε Άσπρο - Μαύρο", περιέχει δεκατέσσερις  ασπρόμαυρες φωτογραφίες από τη σχολική, θρησκευτική, κοινωνική, αθλητική, γεωργική ζωή των Καρυωτών, περασμένων δεκαετιών.

Ευχαριστούμε θερμά όσους μας εμπιστεύθηκαν  αυτές τις σπάνιες φωτογραφίες από το προσωπικό  και οικογενειακό τους αρχείο.

Το ημερολόγιο - λεύκωμα διατίθεται για την οικονομική ενίσχυση του Συλλόγου. Ήδη την πρώτη μέρα της διάθεσης έγιναν ανάρπαστα. Σπεύστε  να προλάβετε...

Προετοιμάζοντας το Χριστουγεννιάτικο Παζάρι

 Εδώ και πολλές ημέρες η ΣΤ΄ τάξη ετοιμάζεται πυρετωδώς για το χριστουγεννιάτικο παζάρι. Με την καθοδήγηση της δασκάλας τους, κυρίας Φωτεινής, την βοήθεια άλλων δασκάλων και τη συνδρομή των γονιών της τάξης κατασκευάζουν και δημιουργούν θαυμάσια χριστουγεννιάτικα είδη. Σκοπός τους; Να τα πουλήσουν την ημέρα της επίδοσης των βαθμών του Α΄ τριμήνου και κατά την χριστουγεννιάτικη γιορτή του σχολείου. Αξίζει να σημειωθεί ότι όλες οι εργασίες γίνονται το μεσημέρι μετά τη λήξη των μαθημάτων, αλλά και κάποια απογεύματα.

      Τα  έσοδα από αυτή τη θαυμάσια πρωτοβουλία θα διατεθούν σε κάποιο φιλανθρωπικό ίδρυμα. Συγχαρητήρια σε όλους !!!

     Όσο για το τι δημιουργούν; Απλώς δείτε τις εικόνες και θα καταλάβετε...

Comenius - Εφημερίδα

Μια από τις δράσεις του προγράμματος ήταν και η δημιουργία από κάθε σχολείο μιας εφημερίδας- περιοδικού με θέμα την επίσκεψη των εταιρικών σχολείων στη χώρα του. Όλα τα κείμενα είναι γραμμένα στα αγγλικά, γλώσσα επικοινωνίας των εμπλεκομένων σχολείων.

Comenius Newspaper (Meeting in Greece)

Publish at Calameo or read more publications.

Αναμνήσεις - Καμίλης Αλέκος ( Μαθητής και δάσκαλος)

    Γεννήθηκα το 1931 στην παλιά Καρυά (παλιό χωριό). Ο πατέρας μου ήταν από τη Μαΐστρο και η μητέρα μου από την Αμυγδαλιά της Ανατολικής Θράκης. Ήρθαν εδώ στην περιοχή το 1923 αφού πρώτα πέρασαν κάποιους μήνες στη Μαΐστρο της Αλεξανδρούπολης.

     Μέχρι την τρίτη τάξη ως μαθητής δεν θυμάμαι κάτι ιδιαίτερο. Όμως στην τετάρτη τάξη θυμάμαι ζωντανά το γεγονός της επιστράτευσης της 28ης Οκτωβρίου 1940, όταν μας κήρυξαν οι Ιταλοί τον πόλεμο. Δεν είχαμε συμπληρώσει ένα μήνα μαθημάτων.

  Είχαμε ένα ωραιότατο σχολείο, το καλύτερο της περιφέρεια στη Νέα Καρυά. Είχε πρόσοψη προς ανατολάς. Ήταν στο κέντρο του χωριού. Χτυπούσε η καμπάνα της εκκλησίας για να πάμε στο σχολείο, αλλά για να μπούμε μέσα για μάθημα, χτυπούσε το κουδούνι. 

    Την 28η Οκτωβρίου 1940, αυτή την ιστορική ημέρα, ημέρα Δευτέρα, καθυστέρησε να χτυπήσει το κουδούνι. Παίζαμε εμείς τα παιδιά και λέγαμε γιατί καθυστερεί και χαιρόμασταν. Καταλαβαίνετε τι χαρές είχαν τα παιδιά  όταν καθυστερούν να μπουν στην τάξη. Καμιά φορά χτυπάει το κουδούνι και μπαίνουμε μέσα. Τι γινόταν όμως; Οι δάσκαλοι; Οι αίθουσες του σχολείου τότε ήταν χωρισμένες με ξύλινες πόρτες που ανοιγοκλείνανε. Μπαίνουμε όλοι μέσα και μας βάζουν σε μια αίθουσα μεγάλη. Έρχεται ένας δάσκαλος, ονόματι Γιάννης Δημόπουλος, το θυμάμαι σαν να το βλέπω τώρα. "Παιδιά, αργήσαμε να χτυπήσουμε το κουδούνι γιατί τα σχολεία κλείνουν σήμερα. Οι Ιταλοί μας κήρυξαν τον πόλεμο. Ζήτησαν χωρίς πόλεμο να μπουν μέσα στην Ελλάδα κι εμείς είπαμε ΟΧΙ. Τα σχολεία κλείνουν. Να πάτε στα σπίτια σας, οι γονείς σας θα επιστρατευτούν, θα πάνε να γίνουν στρατιώτες να υπερασπιστούν την ελληνική γη. Γεια σας παιδιά και με τη νίκη". Αυτά ήταν τα λόγια του. Ύστερα πήγαμε στα σπίτια μας. Άλλοι κλαίγανε, άλλοι γελάγανε γιατί δε θα έχουμε μαθήματα. Από εκεί και ύστερα άρχισαν τα βάσανα.

Γ΄ Τάξη - Μελέτη Περιβάλλοντος

Οι μαθητές της Γ΄ Τάξης μας προτείνουν έναν εναλλακτικό τρόπο προσέγγισης των ενοτήτων της Μελέτης Περιβάλλοντος «Ένας τόπος με χίλια πρόσωπα» και «Χωριά και πόλεις του τόπου μας». Πρόκειται για μια διαθεματική προσέγγιση της ενότητας με τη χρήση, τη γενίκευση και την επέκταση των γνώσεων σχετικά με τα γεωμετρικά στερεά και τα αναπτύγματά τους που αποκόμισαν οι μαθητές στο μάθημα των Μαθηματικών. Εργάστηκαν πάνω στα αναπτύγματα των στερεών που υπάρχουν στο Τετράδιο Εργασιών. Τα ζωγράφισαν κατάλληλα και με το σωστό προσανατολισμό, ώστε, όταν διπλώθηκαν, μετατράπηκαν σε μικρά «σπιτάκια». Με αυτά και με άλλα υλικά, δημιούργησαν μικρές μακέτες αντιπροσωπευτικές για κάθε τόπο, ορεινό, πεδινό, παραθαλάσσιο. Οι μαθητές χάρηκαν την όλη διαδικασία και πάνω από όλα κατανόησαν και εμπέδωσαν τις καινούριες γνώσεις με δημιουργικό και ευχάριστο τρόπο.     

Η επέτειος του ΟΧΙ

Την Παρασκευή 25 Οκτωβρίου παρουσία των γονιών πραγματοποιήσαμε  τη σχολική γιορτή για να τιμήσουμε τα ιστορικά γεγονότα της 28^ης Οκτωβρίου 1940.

Ποιήματα, τραγούδια, χρονικό, παρουσίαση με θέμα « Η λογοτεχνία του 1940» και οπτικοακουστικό υλικό συνέθεσαν το μωσαϊκό των δραστηριοτήτων. Η ηχητική κάλυψη της εκδήλωσης έγινε με την ολοκαίνουρια μικροφωνική, δωρεά του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του σχολείου. Τους ευχαριστούμε θερμά για την πολύπλευρη προσφορά τους. 
 

γιορτή 28ης οκτωβρίου from despkaps

 

 

Αναμνήσεις - Αδαμίδου Δήμητρα

    Γεννήθηκα το 1931 στο παλιό χωριό. Εμείς δεν είχαμε σπίτι του εποικισμού. Ο πατέρας μου φοβόταν το χρέος κι έτσι κάναμε ένα χαμηλό, πρόχειρο με πλιθιά.

    Στο σχολείο πήγα το 1937. Δασκάλους είχα τον Ξηροτύρη, το Χριστόφορο και τελευταία πριν τον πόλεμο είχε έρθει η κυρία Πόπη. Στην Δ΄ τάξη το 1940 το σχολείο λειτούργησε ένα μόνο μήνα περίπου. Ξέσπασε  ο πόλεμος. Οι δάσκαλοι επιστρατεύτηκαν, τα σχολεία έκλεισαν.

    Ήρθαν πρώτα οι Γερμανοί και μετά οι Βούλγαροι. Νομίζαμε ότι ο πόλεμος θα έφτανε στο χωριό. Φορτώσαμε τα πράγματα στα κάρα και φεύγαμε. Δεν ξέραμε που πηγαίναμε, έρχονταν οι Γερμανοί. Θέλαμε να γλιτώσουμε. Πηγαίναμε μάλλον προς Θεσσαλονίκη, όταν ο στρατός μας σταμάτησε στην Καβάλα και επιστρέψαμε στο χωριό. Ο κόσμος πέθαινε νέος. Κυρίως από γρίπη. Δεν υπήρχαν γιατροί ούτε φάρμακα.