Νίκογλου Βενετία του Νικολάου και της
Δέσποινας εκ Νέας Καρυάς. Ημ. Γέννησης 13-9-1954 (Δασκάλα
Ειδικής Αγωγής, ιδιαίτερα κώφωσης).
Καλοκαίρι του 1960.
Ένα καινούριο μήνυμα πλανάται στην οικογενειακή μου ατμόσφαιρα. Φέτος θα πας στο σχολείο!
Φέτος θα πας στο σχολείο!
-
Θα χτυπήσει η καμπάνα τον
Σεπτέμβριο και θα πας και συ στο σχολείο! Τον Σεπτέμβριο θα ανοίξει το σχολείο!
Μήνυμα με βαρύτητα, απ’ ότι μπορώ να
αντιληφθώ, μήνυμα σπουδαίο, σημαντικό αλλά όμορφο ακόμη για μένα.
Ήρθε ο Σεπτέμβριος, δεν θυμάμαι πόσες
του μηνός, νομίζω 15, χτύπησε το πρωί η καμπάνα. Τότε χτυπούσε κάθε πρωί η
καμπάνα και μας καλούσε στο σχολείο.
Η μανούλα μου με έντυσε και με πήγε
στο σχολείο. Ήρθε ο παπα-Γιάννης ο Κερανόπουλος και έγινε ο αγιασμός. Δασκάλα
μου στην Α’ Τάξη η κυρία Δέσποινα Σμυρναίου-Γλύπτου. Μια αρχοντογυναίκα. Είχε
συνειδητοποιήσει από πολύ νεαρή τι σημαίνει να είσαι δάσκαλος. (Αυτά τα
αντιλαμβάνομαι φυσικά τώρα, απ’ ότι έχει τυπωθεί μέσα μου απ’ αυτήν).
Ήξερε να αγαπάει, ήξερε να διδάσκει,
ήξερε να προσφέρει, αλλά και να βάζει φρένο, όταν και όπως χρειαζόταν. Δεν την
θυμάμαι να κάθεται στην έδρα. Η εικόνα που έχω απ’ αυτήν είναι όρθια, πάνω μας,
κοντά μας, να μας βοηθάει.
Άλλοι δάσκαλοι ο κ. Χρήστος (Γάτος
παρατσούκλι) δεν θυμάμαι το επίθετό του. Ο κ. Σταύρος Καρτσιδήμας από την
Σπάρτη μαζί με τη σύζυγό του Αγγελική Ψυχογιού αυτή από την Στερεά Ελλάδα
καταγόταν. Τότε οι περισσότεροι δάσκαλοι ερχόταν από την Πελοπόννησο - Στερεά
Ελλάδα. Επίσης άλλος δάσκαλος ο Γεώργιος Κοπανάκης.
Κάποια ή κάποιες χρονιές με είχε και η
κυρία Αγγελική Ψυχογιού Γ’ και Δ’ Τάξη ίσως. Στην Ε’ και ΣΤ’ Τάξη με είχε ο κ.
Σταύρος Καρτσιδήμας. Όλοι τους αξιόλογοι άνθρωποι και αξιόλογοι δάσκαλοι.
Καθότι δασκάλα, πολλές φορές έγιναν πρότυπά μου, όταν χρειάστηκε να σταθώ στην
έδρα.
Τον κ. Σταύρο Καρτσιδήμα και τη σύζυγό
του Αγγελική Ψυχογιού, όταν ήμουν στην Αθήνα, καθότι από το 1985 – 2012 έζησα
στην Αθήνα, μεταξύ των ετών 1985 – 1990, δεν θυμάμαι ακριβώς, έψαξα και τους
βρήκα και συναντηθήκαμε στο Περιστέρι στο σπίτι τους και με την κόρη τους
Δήμητρα, την οποία είχαν από δω, μετά απέκτησαν και ένα γιο. Καταλαβαίνετε την
συγκίνηση και την χαρά όλων μας.
Άλλοι δάσκαλοι κατά τα χρόνια που
φοίτησα σαν μαθήτρια και εγώ και η αδερφή μου ήταν ο κ. Φάνης Γεωργιάδης, η
σύζυγός του Χρυσούλα Χαψιάδου, ο Στάθης ο Νικολόπουλος από τις Πηγές, η σύζυγός
του Άλκη Βουρνάζου, η Ελένη Αναγνώστου. Ο Στάθης, η Άλκη, η Ελένη μπορεί
να ήταν και αφού αποφοίτησα, δεν θυμάμαι καλά. Επίσης ο Κουρατζής ο Χρήστος και
η σύζυγός του Έφη Κοσμίδου.
Αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά και
έχω υποχρέωση να το πω, είναι ότι τυπώθηκαν πάρα πολλά θετικά πράγματα στην
ύπαρξη μου από όλους, ιδιαίτερα από τους απ’ τους δασκάλους που με είχαν
μαθήτρια.