Ακολουθώντας τα Βήματα των Παππούδων μας - Οδοιπορικό στην Ανατολική Θράκη

    

   Το Δημοτικό Σχολείο Νέας Καρυάς σας προσκαλεί  στην εκδήλωση που θα  πραγματοποιήσει στην αίθουσα της Κοινότητας του χωριού, την Τετάρτη   30 Απριλίου 2014, ώρα 7.30 μ.μ.

      Θα παρουσιαστούν  στοιχεία  από την  έρευνα που διεξάγει  για την ιστορία του χωριού.  Τα τελευταία χρόνια το σχολείο υλοποιεί προγράμματα για την  τοπική ιστορία και έχει συγκεντρώσει πολλά τεκμήρια  για την  πορεία των Καρυωτών  από  την Ανατολική Θράκη -  στο Καράμπεη  -  στη σημερινή τοποθεσία.

         Σας περιμένουμε να ξετυλίξουμε μαζί το κουβάρι της ιστορίας του χωριού...

Εκδρομή στις Αλησμόνητες Πατρίδες - Ανατολική Θράκη

    Η εκδρομή διοργανώνεται από το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του Δ. Σ. Νέας Καρυάς σε συνεργασία με το Δημοτικό στα πλαίσια έρευνας που διεξάγει το σχολείο σχετικά με την ιστορία του χωριού. Η τιμή συμμετοχής είναι 25€. Ήδη έχει συμπληρωθεί  ένα λεωφορείο. Όποιος επιθυμεί να πάρει μέρος να δηλώσει εγκαίρως συμμετοχή στα τηλέφωνα επικοινωνίας, ώστε να καθοριστεί ο τελικός αριθμός των λεωφορείων.  

Αναμνήσεις - Αναστασιάδης Ηλίας

Αναμνήσεις από το δημοτικό…

Η πρώτη μου ανάμνηση από το τότε, μου έρχεται ως μαθητή της Α’ δημοτικού, στην οποία είχαμε δασκάλα την κ. Ολυμπία. Αυτό που θυμάμαι καλά είναι, ότι όλα τις πρώτες μέρες μού φαινόταν τόσο μεγάλα και διαφορετικά, τόσο πρωτόγνωρα και ασυνήθιστα, κάθε ημέρα ανακάλυπτα καινούρια μέρη εντός και εκτός του σχολείου. Για αρχή ο αγιασμός στο σχολείο, οι τόσο μεγάλες αίθουσας, τα βιβλία μας, η πρωινή προσευχή (στην οποία εκεί πάνω ψηλά στεκόταν οι δάσκαλοι, ο διευθυντής και ένας μαθητής από τις μεγάλες τάξεις). Εδώ πρέπει να σας εξομολογηθώ κάτι.  Όταν ήταν τις πρώτες φορές να πω εγώ το πάτερ ημών έλλειπα πάντα γιατί φοβόμουν μην το πω λάθος και με μαλώσεις ο διευθυντής. Αυτό δεν έγινε ποτέ,  γιατί όταν κάποια στιγμή δεν γλίτωσα και ανέβηκα εκεί ψηλά, τα κατάφερα και το είπα τέλεια. Χμμ, δεν ξεχνώ την κ. Ολυμπία. Μια μαυρομάλλα, μικροκαμωμένη μα και καλοσυνάτη κυρία, να στέκεται μπροστά στον πίνακα και να μας μαθαίνει τα πρώτα γράμματα του αλφαβήτου. Εμείς βέβαια ως παιδιά να είμαστε μέσα στην ανησυχία και ανυπομονησία για να βγούμε έξω να παίξουμε. Γιατί βλέπετε καλό και πρωτόγνωρο το μάθημα αλλά και ποιο παιδί παραγκωνίζει το παιχνίδι με τους συμμαθητές του. Οι επόμενες αναμνήσεις μου μού έρχονται και πάλι από την δασκάλα μου στην Β΄ δημοτικού, από την κ. Λένα.

"Από το σιτάρι στο ζυμάρι" - Μέρος 3ο

   Το πρόγραμμα Αγωγής Υγείας «Από το σιτάρι στο ζυμάρι» συνεχίστηκε με την επίσκεψή μας στο Λαογραφικό Μουσείο της Ν. Καρυάς. Η κ. Μαριέττα, υπεύθυνη του μουσείου, μας ξενάγησε στο χώρο. Είδαμε από κοντά παλιά εργαλεία και σκεύη της αγροτικής ζωής σχετικά με τη συγκομιδή του σιταριού και του ζυμώματος του ψωμιού, όπως δρεπάνια, παλαμαριές, κόσες, κάρα, δογκάνες, σβάρνες, σκάφες, μεσάλες, πινακωτές, φτυάρια, μυλόπετρες. Ξεχωριστή εντύπωση μας έκανε ένα κάρο με δεμάτια από στάχυα.

   Επόμενος στόχος μας η επίσκεψη σε έναν παραδοσιακό ξυλόφουρνο.

                                           Οι μαθητές της Δ΄ τάξης 

    

Χριστός Ανέστη!

Χριστός  Ανέστη!  Χρόνια πολλά!

Οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί του Δημοτικού Σχολείου Νέας Καρυάς

Εκπαιδευτική επίσκεψη στο Λαογραφικό Αγροτικό Μουσείο στην Πετροπηγή

Την Τρίτη 8 Απριλίου εκτός από την επίσκεψη στο συσκευαστήριο Goustera η εκπαιδευτική μας εκδρομή συνεχίστηκε στο Αγροτικό Λαογραφικό Μουσείο της Πετροπηγής. Οι μαθητές είχαν την ευκαιρία να χαρούν τη μέρα, παίζοντας στην αυλή του παλιού Δημοτικού Σχολείου, αλλά και να δουν από κοντά σκεύη, εργαλεία και άλλα είδη οικιακής και επαγγελματικής χρήσης παλιότερης εποχής

Αναμνήσεις Τσακίρη - Καμπούρη Μαριέτα

Θα ήθελα και εγώ να συμβάλλω στη συγκέντρωση στοιχείων για το σχολειό του χωριού μας. Γεννήθηκα το 1951 και το 1957 πήγα  πρώτη τάξη. Το σχολείο μας ήταν χτισμένο με τούβλα. Στο ένα μέτρο πάνω από τη γη ήταν κτισμένο με πέτρα. Η πρώτη αίθουσα με την δεύτερη χωριζόταν με πόρτες για ν’ ανοίγει όταν γινόταν εκδηλώσεις, όπως θέατρο, ποιήματα για τις γιορτές της 28^ης  Οκτωβρίου και της 25^ης Μαρτίου. Βέβαια κάναμε πρόβες για παρελάσεις στην αυλή του σχολείου.

Η είσοδος για το σχολείο ήταν από το πίσω μέρος της αυλής με τέσσερα σκαλιά. Έμπαινες στον διάδρομο απέναντι στην είσοδο ήταν το γραφείο, αριστερά ήταν οι αίθουσες. Οι δάσκαλοί μας ήταν ο Χρήστος Καρυοφύλλης, ο Σταύρος, η Καίτη , η Πόπη , η Χρυσούλα, ο Φάνης, η Φωτεινή Μπεϊκάκη.

Ο αυλόγυρος ήταν πέτρινος από την είσοδο αριστερά και δεξιά είχε μικρά παρτέρια με πέτρινα χωρίσματα. Δεξιά σπέρναμε ντομάτες, αρακά, μελιτζάνες, πιπεριές και άλλα. Τα δέντρα που ήταν φυτεμένα ήταν ροδακινιές. Στο τέλος του μπαχτσέ ήταν οι τουαλέτες (ή καμπινέδες). Αριστερά ήταν το σκάμμα, το μονόζυγο. Το σχολείο μας ήταν ένας παράδεισος.

Οι δάσκαλοι επειδή  οι περισσότεροι ερχόταν από μακριά, Πελοπόννησο και από άλλες περιοχές έμεναν στο χωριό όπου οι κάτοικοι τους πήγαιναν απ’ όλα. Αυγά, κρέας και πολλές φορές τους φιλοξενούσαν στο σπίτι τους.

Θυρανοίξια του νέου Ιερού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Νέας Καρυάς

    Έφτασε η στιγμή που το όνειρο του εφημέριου και των ενοριτών του Ιερού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου της Νέας Καρυάς γίνεται πραγματικότητα.

Το Σάββατο του Λαζάρου, 12 Απριλίου 2014 και ώρα 7.00 μ.μ. θα γίνουν τα θυρανοίξια του νέου ναού.

    Με την καθολική αρωγή και συμμετοχή των κατοίκων του χωριού και όχι μόνον, προσπάθειες χρόνων δικαιώνονται. Όπως λέει συχνά ο πατέρας Νεκτάριος, η ψυχή αυτού του αγώνα, «Με το λίγο των πολλών και το πολύ των λίγων και με το περίσσευμα της καρδιάς τους»,  οι Καρυώτες αποκτούν έναν υπέρλαμπρο ναό.

        Να είμαστε όλοι εκεί…

Επίσκεψη στο συσκευαστήριο Goustera

  Την Τρίτη 8 Απριλίου 2014, επισκεφτήκαμε τις εγκαταστάσεις του συσκευαστηρίου Gοustera  στη βιομηχανική περιοχή Καβάλας. Η φιλοξενία ήταν πολύ θερμή. Εκεί ενημερωθήκαμε σχετικά με τις βιολογικές καλλιέργειες και τους τρόπους παραγωγής – εκμετάλλευσης από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας που χρησιμοποιεί η συγκεκριμένη επιχείρηση. Οι μαθητές είχαν την ευκαιρία να ξεναγηθούν στις υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις του συσκευαστηρίου, να δουν από κοντά τα μηχανήματα διαλογής και συσκευασίας φρούτων, ενώ στο τέλος έλαβαν ως δώρο ακτινίδια τα οποία ζύγισαν και συσκεύασαν μόνοι τους! Με την ευκαιρία τα παιδιά έμαθαν πως η μικρή πράσινη σαύρα που ζει στα μέρη μας ονομάζεται γουστέρα από όπου πήρε το όνομά της η επιχείρηση.

    

GOUSTERA by Slidely Slideshow

Let’s do it Greece 2014

     Το Δημοτικού Σχολείου Νέας Καρυάς ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα  του Δήμου Νέστου συμμετέχοντας  στην Πανελλήνια Καμπάνια «Let’s do it Greece 2014», με δράσεις όπως ο καθαρισμός των προαυλίων των σχολείων, τη δημιουργία λαχανόκηπων και ανθόκηπων αλλά και τον καθαρισμό παραλιών.  Με τη συμμετοχή και του Συλλόγου Γονέων & Κηδεμόνων οι μαθητές και μαθήτριες καθάρισαν την αυλή  του σχολείου, του Αγροτικού  Κέντρου  και τον περιβάλλοντα χώρο.

Αναμνήσεις Ζιγνέλη Ευδοκία - Β΄ μέρος

Γεννήθηκα το 1947 στο Καρά-Μπέη μετά την καταστροφική πλημμύρα του Νέστου. Ο πατέρας μου Δημήτριος κατάγονταν από την Μαΐστρο  και η μητέρα μου Γεωργία Τζερτζελίδου από την Κεσάνη, και οι δυο τους  από την Ανατολική Θράκη. Μετά τον ξεριζωμό, οι συγγενείς του πατέρα μου έμειναν στη Μαΐστρο, στο χωριό δίπλα στην Αλεξανδρούπολη, αυτοί ήρθαν εδώ στο Καρά-Μπέη, όταν ήταν ακόμη μωρό. Μείνανε στη γειτονιά των Καραμπιωτών. δεν πρόλαβα το σπίτι τους, είχε γκρεμιστεί. Από το παλιό Καρά-Μπέη δεν θυμάμαι σχεδόν τίποτα, άλλωστε μεγάλωσα εδώ στο νέο χωριό. Ο αδερφός μου Βασίλης είναι μεγαλύτερος, γεννήθηκε το 1937, θυμάται πολύ περισσότερα.

Οι γονείς μου, σπίτι  έφτιαξαν εδώ στο νέο οικισμό, στην αρχή μικρό και αργότερα ένα άλλο μεγάλο. Το μικρό το σπίτι το θυμάμαι, γιατί εκεί μεγάλωσα. Μωρό με φέρανε εδώ στο καινούριο χωριό.

Το σπίτι μας στο παλιό χωριό δεν το πήρε το ποτάμι. Τα νερά είχαν φτάσει οριακά αλλά δεν πειράχτηκε. Έτσι ήρθαν εδώ αργότερα από πολλούς  άλλους.  Έφυγαν αναγκαστικά, γιατί δεν έμεινε κανείς εκεί πια.  Ό,τι θυμάμαι από το παλιό χωριό ήταν, όταν κοπέλα πια, το επισκεπτόμασταν. Το σχολείο υπήρχε ανέπαφο για χρόνια. Νομίζω πως για κάποια χρόνια λειτουργούσε εκεί τυροκομείο. Υπήρχε και η εκκλησία. Όλα τα άλλα είχαν γίνει χωράφια πια. Ως μαθήτρια πηγαίναμε συχνά εκδρομή εκεί.

Μπροστά στους ήρωες - 25 Μαρτίου 1821

Η ομιλία της κ. Σοΐδου Ανδρομάχης, εκπαιδευτικού Φυσικής Αγωγής του σχολείου,  στην πλατεία του χωρίου κατά την επέτειο της 25ης Μαρτίου.

        Κάθε φορά που πλησιάζει η επέτειος της εθνικής μας επανάστασης του 1821 τρέχουμε να ξεσκονίσουμε τη μνήμη μας, να θυμηθούμε εκείνα που συνέβησαν τότε για να αλλάξει ο ρους της ιστορίας μας. Φοράμε την φορεσιά της αγάπης στην πατρίδα, κρεμάμε στο στήθος μας τα στολίδια της συγκίνησης, ασκούμε το μυαλό και το λόγο μας σε λόγους εθνικής περηφάνιας και στεκόμαστε δίπλα σε κείνους που πολέμησαν για να μας χαρίσουν τη λευτεριά μετρώντας το μπόι μας δίπλα στο δικό τους. Έπειτα, βάζουμε ξανά τις φορεσιές της ψυχής μας στη ντουλάπα της λήθης και βιαστικά ξαναχωνόμαστε στα ρούχα της καθημερινότητας. Μεγάλοι  λόγοι, μικρά ή καθόλου έργα. Ιδανικά που ξέμειναν απελπιστικά άδειες λέξεις.