Αναμνήσεις - Τζιτζιφάκος Δημήτρης

Ονομάζομαι Τζιτζιφάκος Δημήτριος και γεννήθηκα το Γενάρη του 1940. Εκείνα τα χρόνια πηγαίναμε στο σχολείο 7 χρονών. Το έβγαλα 13 χρονών. Από το 1947 ως το 1953 που πήρα απολυτήριο ... με 5!

Δύσκολα, φτωχικά χρόνια, αλλά τώρα που τα θυμάμαι συγκινούμαι. Είχα την τύχη να φοιτήσω και στα 2 σχολεία και στο παλιό χωριό και στο καινούριο. Την Α τάξη την έκανα στο παλιό χωριό. Το σχολείο ήταν μεγάλο και χτισμένο με τούβλα. Ήταν γερό κτίριο και όταν αργότερα το ποτάμι «πήρε» το χωριό, το σχολείο αυτό δεν το «πήρε»! Την Β τάξη την έκανα στο καινούριο χωριό, αλλά πηγαινοερχόμουν με τα πόδια, γιατί το σπίτι μας ήταν ακόμη στο παλιό χωριό. Από κεί και πέρα όλες τις άλλες τάξεις σ’αυτό το σχολείο. Ήταν φτιαγμένο με πλοκάδια, δηλαδή ξύλινο και απ’έξω σοβατισμένο. Οι τάξεις ήταν διπλές (Α’ + Β’), (Γ’ + Δ) και (Ε’ + ΣΤ’). Περίπου 50 μαθητές η καθεμιά. Θυμάμαι τις δύο δασκάλες μου, την κα Πόπη Ερμίδου και την κα Άννα και το δάσκαλο τον κο Χρήστο Καρυοφύλλη. 

        Θυμάμαι ότι κάναμε πολύ ωραίες γιορτές. Φτιάχναμε σκηνή δηλαδή πατάρια με σανίδια και εκεί ανεβαίναμε και λέγαμε ποιήματα και διαλόγους. Το καλοκαίρι κάναμε γυμναστικές επιδείξεις στο προαύλιο και μαζευόταν όλο το χωριό.

Ξύλα για τη σόμπα κουβαλούσε ο καθένας από το σπίτι του. Αν κάποιος δεν έφερνε τον έδιωχνε η δασκάλα για να πάει ξανά σπίτι του να φέρει.

Κάθε μέρα μας δίνανε γάλα (σε σκόνη, αραιωμένο με νερό) και σταφιδόψωμο για πρωινό. Πρωί – απόγευμα σχολείο και τα Σάββατα μόνο πρωί. Την Κυριακή υποχρεωτικά στην εκκλησία όλο το σχολείο.

Τιμωρίες και ξύλο πάρα πολύ, αλλά ήμασταν και ζωηροί. Κάναμε και εκδρομές. Κοντινές εκδρομές, με τα πόδια φυσικά στο Αγίασμα, στις Πηγές, στο Χρυσοχώρι. Στην ΣΤ’ τάξη θυμάμαι πήγαμε εκδρομή στην Αλεξανδρούπολη, πολύ σπουδαίο ταξίδι για τότε!

Να αναφέρω δυο – τρεις συμμαθητές μου που ακόμη και τώρα βλεπόμαστε και θυμόμαστε καμιά φορά ιστορίες απ’τα σχολικά μας χρόνια. Θυμάμαι τον Καμίλη Τριαντάφυλλο, το Γιώργο Μέκκακα, τον Αραπίδη Κωνσταντίνο (αυτός πρόκοψε... έγινε δάσκαλος!).

Ευχαριστώ που μου δώσατε την ευκαιρία να γυρίσω με το μυαλό μου τόσες δεκαετίες πίσω και να θυμηθώ τα σχολικά μου χρόνια. Αυτές οι αναμνήσεις είναι πάντα πολύ όμορφες, παρ’ όλες  τις δυσκολίες και τη φτώχεια εκείνης της εποχής.

Τζιτζιφάκος Δημήτρης