Αναμνήσεις - Κουσκουράς Σοφοκλής και Αμαραντίδου Ιουλία (δάσκαλοι)

Σεπτέμβρη του ΄81 η ενημέρωση . . . . . μάλλον σας βολεύει η Ν. Καρυά. Ξέρεις τι είναι απ΄ τον ορεινό Κεχρόκαμπο να βρεθείς στη Ν. Καρυά;  Ευχαριστήσαμε τον Επιθεωρητή Καπανταϊδάκη Ιωάννη κι έτσι μέρος των σχολικών μας αναμνήσεων γράφτηκε στο σχετικά νεόδμητο και καλαίσθητο για την εποχή σχολικό κτίριο. Αναμνήσεις γόνιμης τριβής με άξιους συναδέλφους κι είναι αλήθεια με μαθητές και γονείς που νοιάζονταν.                         
Το πέρασμά μας από τη Ν. Καρυά συνέπεσε με καινοτομίες στην εκπαίδευση:
Η εμφάνιση του θεσμού του Σχολικού Συμβούλου φιλοδοξούσε να οδηγήσει τα σχολειά μας στο επιθυμητό επίπεδο παραγωγικότητας. Συνεργαστήκαμε με το Σχολικό Σύμβουλο Κωνσταντέλη Χαράλαμπο, άριστο γνώστη της λειτουργίας των Σχολείων και της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
Στα ράφια της ιστορίας τοποθετείται εν έτει 1982 η σχολική ποδιά με τ’ άσπρο γιακαδάκι.
Καταργούνται τα πνεύματα (η ψιλή και η δασεία), η οξεία και η περισπωμένη κι εφαρμόζεται το μονοτονικό σύστημα.
Στο χρονοντούλαπο πάει κι η αξιολόγηση μαζί με τον Επιθεωρητή (είναι αλήθεια κάπως βιαστικά – ίσως βολικά για μερικούς, πριν οι κρατούντες επινοήσουν την έκτοτε ζητούμενη, ίσως κακό όνειρο τινών εκπαιδευτικών).
Μεγίστη των καινοτομιών για τους εκπαιδευτικούς η καθιέρωση του πενθήμερου εργασίας από το Σεπτέμβριο του 1981.
Αργά αλλά σταθερά κονταίνουν τα χέρια των εκπαιδευτικών προς μεγάλη τέρψη των μαθητών, αφού ήδη από το 1978 ενημέρωνε σχετική εγκύκλιος. Η απειλητική βέργα  " τ΄ απαιτητικού" δασκάλου χάνει την αίγλη της και δη αυτή της κρανιάς!

Ωστόσο ορισμένες τάξεις παραμένουν ανέπαφες καινοτομιών αφού κατά το σχολικό έτος 1981-82  οι  Α΄ και Β΄ τάξεις είχαν 44 και 42 μαθητές αντίστοιχα! 
         Αξέχαστες οι εκδρομές χαλαρού περιπάτου, τότε που πρωί και στο πι και φι, οι Διευθυντές γειτονικών Σχολείων Λίτσιος Γεώργιος, Κουζούλης Ευστάθιος, Παπαπάνος Ευστάθιος, Κουσκουράς Σοφοκλής, Παχούμης Αθανάσιος και τόσοι άλλοι ρύθμιζαν με συνοπτικές διαδικασίες τις λεπτομέρειες . . . Η αντάμωση γινόταν στον προαύλιο σχολικό ή σε ενδιάμεσο των χωριών κατάλληλο χώρο. Σαν χθες η τριπλή αντάμωση στο γήπεδο Πηγών του ομώνυμου Σχολείου με τα αντίστοιχα Ν. Καρυάς και Αγιάσματος.
       Πόσες άλλες μνήμες ανασύρονται σαν το βλέμμα πέφτει σ΄ εκείνες τις παλιές φωτογραφίες – δίπλα σε  συναδέλφους οι οποίοι με υπευθυνότητα κι επιμονή κράτησαν το Σχολείο σε επίπεδο που χαρακτηρίζει εκπαιδευτικές μονάδες με αξιόλογο παραγόμενο έργο. Φωτογραφίες δασκάλων ανάμεσα σε μικρούς που ακόμα βλέπεις  να παίζουν την τυφλόμυγα, αλλού ν΄ ακούς χαρούμενες παιδιάστικες φωνές:   " περνάει - περνάει η μέλισσα με τα μελισσόπουλα . . . ."  κι αλλού στην εκδρομή, μάλλον πιο φωναχτά:   "Βασιλιά - Βασιλιά με τα δώδεκα σπαθιά  . . . ". 

       Είναι τ’ ανέμελα παιδιά, ώριμα πια -  καταξιωμένοι επαγγελματίες, άλλοι επιστήμονες ή αγρότες στο χωριό - θυμούνται ακόμα τη δασκάλα, το δάσκαλο μ’ άσπριδερά τα πλιότερα μαλλιά.
       -     Κυρία εσείς . . . ;   Ναι  ναι  εγώ, θύμισέ μου όμως κάτι. 

-          Ο Γιαννάκης είμαι, δε με θυμάστε κύριε, με μαλώσατε, ήμουν απρόσεχτος όταν πάτησα ένα τοσοδούλικο πευκάκι στο παλιό χωριό!
     Πόσα χρόνια πίσω με τον Αλμπάντη Παναγιώτη – νέος τότε δάσκαλος, τη Μανούκου την Άννα, το Μπαλκούρη Θανάση, τη Βέτα Νίκογλου, τον Καντζίδη Αλέξανδρο, τον Κιρκασιάδη Λάζαρο κι άλλους συναδέλφους, με πεζοπορία αριβάραμε στο παλιό χωριό, με το σύνολο των μαθητών για τη δεντροφύτευση 300 πεύκων. Εργοτάξιο το Σχολείο! Δασύλλιο σήμερα στο χώρο, λίγο πριν την εκκλησία.
     Πόσα χρόνια πίσω με τη συμμετοχή εκπαιδευτικών και μαθητών συγκεντρώθηκαν στο Σχολείο δυόμισι τόνοι χαρτιού και 116 κιλά άδεια κουτιά αναψυκτικών αλουμινίου για ανακύκλωση!
Πόσα χρόνια πίσω πάει η θύμηση, σ’ εκείνη τη χριστουγεννιάτικη γιορτή, τότε που με ταλέντο αγιογραφικό και μεράκι η καλή συνάδελφος Λαγοπούλου Μαρία, ώρες ατέλειωτες να ετοιμάζει εκείνο το εκπληκτικό σκηνικό της γέννησης!
Πόσες φορές χρόνια τόσα η θύμηση κάνει βόλτες στης Καρυάς τα σχολικά τα μονοπάτια. Μνήμες και μνήμες ανασταίνουν σαν ανταμώνεις τον παλιό σου μαθητή, το συνάδελφο που έζησες, "συγκρούστηκες"  και γέλασες μαζί.
         Κάπου σε κάποια σελίδα των Βιβλίων του Αρχείου θα υπάρχουν εσαεί χαραγμένα και τα δικά μας δασκαλικά ονόματα. Ίσως ο αναγνώστης του μέλλοντος αιώνα αναρωτηθεί.
Ίσως ψάξει σ’ άλλο βιβλίο για καμιά αξιολόγηση!
     Θέλουμε να πιστεύουμε πως  το πέρασμά μας απ’ τη σχολική μονάδα της Νέας Καρυάς άφησε θετικό στίγμα στις αναμνήσεις τόσων μαθητών και συναδέλφων εκπαιδευτικών.


                             Κουσκουράς Σοφοκλής                Αμαραντίδου Ιουλία