"Πού 'ναι τα χρόνια, ωραία χρόνια..."

Οι μαθητές της ΣΤ΄ τάξης γράφουν...

Στην τάξη μας ήρθε ο κύριος Σοφοκλής, παλιός δάσκαλος και διευθυντής του σχολείου πριν από πολλά χρόνια. Μας διηγήθηκε πώς ήταν εκείνα τα χρόνια.

Απ' ό,τι μας είπε τότε στο σχολείο όλα τα μαθήματα τα έκανε ο δάσκαλος της τάξης. Δεν υπήρχε ούτε γυμναστής, ούτε εκπαιδευτικός Αγγλικών, ούτε Μουσικής, ούτε Γερμανικών. Το μάθημα των Αγγλικών και των Γερμανικών δεν υπήρχε στο πρόγραμμα.

Στη Γλώσσα οι λέξεις  είχαν δύο τόνους. Άλλες έπαιρναν οξεία και άλλες περισπωμένη και σε όσες ξεκινούσαν από φωνήεν έβαζαν ένα παράξενο σημαδάκι μπροστά που το ονόμαζαν πνεύμα. Τα πνεύματα ήταν δύο, η ψιλή και η δασεία...

Τα κορίτσια φορούσαν σχολικές στολές. Για την ακρίβεια μπλε ποδιές με άσπρο γιακά.

Οι εκδρομές ήταν συχνές, κοντινές όμως, και πήγαιναν συνήθως στα γύρω χωριά με τα πόδια. Σπάνια κάνανε εκδρομές με το λεωφορείο.

Η αυλή του σχολείου ήταν αρκετά μεγαλύτερη, γιατί δεν υπήρχε το Αγροτικό Κέντρο.

Το σχολείο τότε είχε πολλά παιδιά και αρκετούς από τους γονείς μας ο κύριος Σοφοκλής τους είχε μαθητές.

Τα παιχνίδια στα διαλείμματα ήταν το κουτσό, το κρυφτό, το κυνηγητό, η καμάρα, το τσιλίκι...

Τον ευχαριστούμε για όσα μας διηγήθηκε. Μας άρεσαν πολύ και μας συγκίνησαν!