Αναμνήσεις - Θεοδωρίδης Θεόδωρος ( Σχολικός Σύμβουλος )

6/θ Δημοτοτικό Σχολείο Νέας Καρυάς

Στην περιοχή της Χρυσούπολης ήρθα το Μάιο του 2003. Είναι αλήθεια ότι η περιοχή για μένα ήταν άγνωστη, αλλά όχι και άβατη. Ήταν η περιοχή απ’ όπου γνώριζα τους λιγότερους συναδέλφους.

Για μένα ήταν η αρχή της δεύτερης θητείας μου ως σχολικός σύμβουλος. Έτσι μετά τις πρώτες συναντήσεις, για γνωριμία, με τους Δ/ντές  των σχολείων της περιοχής άρχισα τις επισκέψεις στα σχολεία.

Από τα πρώτα σχολεία της υπαίθρου που επισκέφτηκα ήταν το σχολείο της Ν.Καρυάς.

Πρέπει εδώ να πω πως είχα ήδη ακούσει ότι επρόκειτο για ένα οργανωμένο σχολείο. Πράγματι με την πρώτη επίσκεψη είδα ένα κτήριο με χαμηλό “προφίλ”, αλλά η ευχάριστη έκπληξη ήρθε με την είσοδό μου εντός του κτηρίου, όπου η πρώτη ματιά του επισκέπτη αντίκρυζε τοίχους γεμάτους με ζωγραφιές, καλαίσθητες, με χρωματισμούς που ξεκουράζουν τα μάτια.

Και βέβαια οι ευχάριστες εκπλήξεις διαδέχονταν η μία την άλλη με κάθε αίθουσα διδασκαλίας που γνώριζα. Οι τοίχοι καλυμμένοι με ζωγραφιές και τους απαραίτητους χάρτες και εικόνες.

Το τονίζω αυτό ότι ήταν κάτι που μου άρεσε ιδιαίτερα αφού ταίριαζαν όλα αυτά και στις δικές μου σκέψεις και αφού, πρέπει να τα λέμε, δυστυχώς τα περισσότερα σχολεία μας έχουν δυο χάρτες στους τοίχους των αιθουσών διδασκαλίας και αυτό είναι όλο.

Στο σχολείο της Ν.Καρυάς υπήρχε μια άλλη διάθεση και μια άλλη τάση δημιουργίας και δεν το κρύβω πως σε άλλα σχολεία που επισκεπτόμουν αναφερόμουν για την πρωτοποριακή δημιουργία των συναδέλφων του εν λόγω σχολείου και ότι αυτό θα έπρεπε να έχει μιμητές.

Βέβαια ένα σχολείο δεν τελειώνει με τους ωραίους τοίχους του. Οι τοίχοι αυτοί από κάποιους δημιουργούνται και η ευχάριστη έκπληξή μου συνεχίστηκε και μεγάλωσε όταν γνωριστήκαμε με τους συναδέλφους του σχολείου. Νέοι και νέες συνάδελφοι στο σύνολό τους, αλλά και γεμάτοι με όρεξη και νέες ιδέες για τη δουλειά τους.

Αυτό αποδείχτηκε αργότερα όταν στα πλαίσια της Ε.Ζ. οι συνάδελφοι του σχολείου της Ν.Καρυάς πρωταγωνίστησαν στην πορεία αυτής της διαδικασίας.

Στα εννιά χρόνια της θητείας μου ως Σχολ.Σύμβουλος γνώρισα πολλούς συναδέλφους και με το σύνολό τους αναπτύξαμε σχέσεις πολύ καλές, συναδελφικές, συνεργασίας και εμπιστοσύνης. Οι σχέσεις αυτές αναπτύχθηκαν στον υπέρτατο βαθμό με τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες του σχολείου της Ν.Καρυάς και ομολογώ ότι αυτό οφειλόταν στους ίδιους και λιγότερο σε μένα. Για όλα αυτά τους ευχαριστώ όλους και ιδιαίτερα το Δ/ντή του σχολείου που ήταν τότε και είναι και σήμερα.

Καβάλα 15-2-2016