Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2015

Αναμνήσεις - Παλιάτσου Έλλη

            Μετά από 20 χρόνια και μητέρα πλέον γυρίζω πίσω το χρόνο και θυμάμαι τα 6 υπέροχα σχολικά μου χρόνια. Τα χρόνια που είναι τα πιο σημαντικά για κάθε νήπιο που μπαίνει σε μια κοινωνία που θα το βοηθήσει να ωριμάσει και να αποκτήσει γνώση και παιδεία.
            Βλέποντας το δικό μου παιδί  που ξυπνάει κάθε πρωί για το σχολείο θυμάμαι τα δικά μου ξυπνήματα.  Πηγαίνοντας στις σχολικές γιορτές νοσταλγώ τα δικά μου σχολικά χρόνια.
            Από τα πρώτα χρόνια στο σχολείο η αλήθεια είναι ότι δε θυμάμαι πολλά πράγματα. Η μόνη ανάμνηση που έχω είναι το πρόσωπο της πρώτης μου  δασκάλας, της κ. Ολυμπίας. Δεν θα ξεχάσω την κ. Μαρία Λαγοπούλου, δασκάλα της τετάρτης τάξης. Τις παρατηρήσεις που μου έκανε για τα γράμματα μου και την ώρα των καλλιτεχνικών που περίμενα με ανυπομονησία, όπου κάναμε κατασκευές με πηλό.
            Τα καλύτερα σχολικά χρόνια για μένα και πιστεύω για τους υπόλοιπους 22 συμμαθητές μου ήταν τα δύο τελευταία. Δεν μπορώ να ξεχάσω τον δάσκαλο μου στην Πέμπτη Τάξη κ. Α. Σμάλη. Ένας δάσκαλος γεμάτο εκπλήξεις. Δεν θα ξεχάσω το πρώτο θεατρικό έργο μας "Ανέβα στη στέγη να φάμε το σύννεφο". Πρόβες, χορογραφίες, πράγματα τόσο καινούρια αλλά συνάμα τόσο ενδιαφέροντα. Στην έκτη τάξη θα θυμάμαι την Χριστουγεννιάτικη χορωδία, όπου φορούσαμε κόκκινα φουλάρια και μπερέδες. Την ομάδα βόλεϊ, τους αγώνες αι την χαρά που είχαμε για το μετάλλιο που κερδίσαμε. Θα θυμάμαι τις εκδρομές στην Πέραμο και στην Ουρανούπολη. Τέλος, την θεατρική παράσταση "Ο μάγος με τα χρώματα". Θυμάμαι ακόμη τα λόγια και το άγχος πριν την παράσταση. Ο κ. Α. Σμάλης και η Ε. Κυριακίδου μας βοήθησαν να ξεδιπλώσουμε το ταλέντο μας.
            Αυτές ήταν λίγες από τις αναμνήσεις μου. Χαίρομαι που το παιδί μου πηγαίνει σ' αυτό το σχολείο. Τέλος, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους δασκάλους που βοήθησαν εμάς και συνεχίζουν να βοηθούν και να μορφώνουν τα παιδιά μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου