Αναμνήσεις - Καψάλης Ιωάννης

«Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι…». Ξεκίνησα με τη φράση που πολύ εύστοχα χρησιμοποιήσατε στην ταινία: «Η Καρυά σε άσπρο μάυρο», γιατί πρώτ’ απ’ όλα αισθάνομαι την ανάγκη να σας συγχαρώ για τούτη την πρωτοβουλία. Το να δίνεις το βήμα και την ευκαιρία σε όλους αυτούς τους ανθρώπους να μοιραστούν τις αναμνήσεις, τις σκέψεις και τις εμπειρίες τους, δείχνει οπωσδήποτε σεβασμό στην ιστορία ενός τόπου.           

Όλες αυτές οι αφηγήσεις με ταξίδεψαν πίσω στο παρελθόν, στα χρόνια την παιδικής μου αθωότητας, που σχεδόν είχα λησμονήσει. Μου θύμισαν ότι κάποτε ήμουν και εγώ παιδί με μοναδική έγνοια το παιχνίδι και την καθημερινή μελέτη. Θυμήθηκα τους παλιούς μου φίλους και συμμαθητές …. Καμμένος, Χατζησάββας, Γκόγκος,  Λίτσος, Μπουσδρούκης ... Θυμήθηκα τους δασκάλους μου… κος Καρυόφυλλης, κος  Κασάρας, κα. Πόπη, κα. Κατσιγιάννη…

Φοίτησα στο Δημοτικό Σχολείο της Νέας Καρυάς το δεύτερο μισό της δεκαετίας του '60. Χρόνια φτωχικά και δύσκολα. Χρόνια που για άλλη μια φορά οι κάτοικοι αυτού του χωριού προσπαθούσαν να ορθοποδήσουν και να ξαναστήσουν τα σπιτικά τους. Παρ’ όλα αυτά τα θυμάμαι με νοσταλγία, καθώς ο χρόνος τελικά σου αφήνει κυρίως τις όμορφες στιγμές, αλλά και στις πιο δύσκολες δίνει μία άλλη πιο γλυκιά γεύση.

Από τη μαθητική μου ζωή θυμάμαι έντονα τη μεγάλη αυλή του σχολείου να πλημμυρίζει με τις φωνές των παιδιών στα διαλείμματα (το χειμώνα κάναμε διάλειμμα στον εσωτερικό μεγάλο διάδρομο του σχολικού κτιρίου),  τις πολλές εκδρομές στα τριγύρω χωριά (Πηγές, Αγίασμα, Χρυσοχώρι κτλ.), αλλά και σε πιο μακρινά μέρη (Αλεξανδρούπολη, Πόρτο – Λάγος κ.α.), τον υποχρεωτικό εκκλησιασμό της Κυριακής, τις σχολικές γιορτές, τις γυμναστικές επιδείξεις στο τέλος κάθε σχολικής χρονιάς, τις τιμωρίες… αλλά πάνω απ’ όλα θυμάμαι δασκάλους που είχαν μεράκι για τη δουλειά τους, που αγαπούσαν ειλικρινά τους μαθητές τους, παρά την υπερβολική αυστηρότητά τους, και που προσπαθούσαν για το καλύτερο δυνατό, αψηφώντας τις όποιες αντιξοότητες και ελλείψεις υπήρχαν.

Αναμφισβήτητα, είναι πολύ σημαντικό σε ένα σχολείο να υπάρχουν άνθρωποι που να δίνουν στην ιδιότητα του «δασκάλου» την πραγματική της σημασία!

Ιωάννης Καψάλης