Αναμνήσεις - Αδαλάκης Πασχάλης

     Ονομάζομαι Αδαλάκης Πασχάλης, γεννήθηκα το 1937 στο Καρά- Μπεη (παλιό χωριό). Πατέρας μου ήταν ο Χρυσόστομος γεννημένος στη Καρυά της Ανατολικής Θράκης το 1887. Η μάνα  μου Παναγιώτα το γένος Μπάρδου γεννημένη το 1892  στη Καρυά της Ανατολικής Θράκης. Το 1914 στην πρώτη προσφυγιά με ένα καράβι έφυγαν και βγήκαν στο Βόλο. Θυμάμαι ότι η συγχωρεμένη μάνα μου έλεγε ότι κατέληξαν κάποια στιγμή στη Θήβα. Όταν άνοιξε η Θράκη το 1918 γύρισαν στην Καρυά. Εκείνη τη χρονιά παντρεύτηκαν. Το 1919 εγκατέλειψαν οριστικά την πατρίδα κι εγκαταστάθηκαν στην περιοχή που ο Καρά –Μπεη είχε το τσιφλίκι του.

Είμαι το έκτο και μικρότερο από τα παιδιά. Το ποτάμι πήρε το σπίτι μας από τα πρώτα, πρέπει να ήταν το 1945. Μείναμε σε ένα συγγενικό σπίτι για λίγο διάστημα και μετά εγκατασταθήκαμε στα Πεντακόσια γιατί είχαμε εκεί το μαντρί μας και φτιάξαμε ένα πρόχειρο με πλοκάδια. Ένα χρόνο πρόλαβα και πήγα στο σχολείο του παλαιού χωριού. Μετά όλη η οικογένεια μετακόμισε στο Νέο οικισμό το 1946. Στην αρχή ξανακάναμε ένα πρόχειρο αλλά ο  εποικισμός μας έκανε σπίτι ως πλημμυροπαθείς .

Πήγα δύο τουλάχιστον χρόνια στο πρόχειρο σχολείο με τα πλοκάδια. Ήταν εδώ που βρίσκονται οι σημερινές τουαλέτες. Σε μια αίθουσα ήταν όλα τα παιδιά. Μετά στο νέο σχολείο χωριστήκαμε σε τρεις αίθουσες. Θυμάμαι από δασκάλους την Πόπη, την Άννα, το Σασάκη. Τον Παπατσώτσο τον είχα στο παλιό χωριό. Όταν μπήκαμε στο νέο κτίριο καταευχαριστηθήκαμε. Αυτό είναι σχολείο θυμάμαι να είχαμε πει όλοι. Στο καινούριο σχολείο έρχονταν και μαθητές από το Μοναστηράκι. Είχε περίπου το ίδιο σχέδιο με το άλλο στο παλιό χωριό  μόνο που είχε λιγότερα σκαλιά. Όταν μπήκαμε ήταν ασοβάντιστο. Το απολυτήριο το πήρα από την κυρία Πόπη. Το σχολείο το έβγαλα με 7. Ήμουν μέτριος μαθητής. Όταν ερχόταν ο επιθεωρητής η δασκάλα μας έβαζε πίσω. Μπροστά έβαζε τους καλούς μαθητές.  Ήταν αυστηρή η κ. Πόπη. Εγώ δεν είχα φάει ξύλο γιατί την βοηθούσα στα ζώα.

Η κ. Άννα ήταν καλή. Δεν ήταν αυστηρή. Ο Σασάκης με το παραμικρό έδερνε, ήταν αυστηρός. Η αίθουσα με τα πλοκάδια για χρόνια λειτουργούσε ως μαγειρείο.  Η κ. Δέσποινα ( Κυριατζή) ετοίμαζε το συσσίτιο. Γάλα ή τσάι με λίγο ψωμί. Είχε κύπελλα αλουμινίου.

Ήμουν ντροπαλός και δεν θυμάμαι ούτε σε αταξίες να παίρνω μέρος ούτε σε γιορτές με κάποιο καλό ρόλο. Φυσικά γυμνάσιο δεν πήγα γιατί έπρεπε να φυλάξω τα πρόβατά μας.     
                       Νέα Καρυά  16/3/2017

                        Αδαλάκης Πασχάλης