Αναμνήσεις - Κοτζιάς Αλέξανδρος

  Ονομάζομαι Κοτζιάς Αλέξανδρος του Κωνσταντίνου και της Ελένης. Γεννήθηκα το  1930 στις 20 του Φλεβάρη. Γεννήθηκα στην Αισύμη της Αλεξανδρούπολης. Το χωριό ήταν όλο Πόντιοι πρόσφυγες. Οι δικοί μου ήρθαν πρόσφυγες από τις Σαράντα Εκκλησιές. Στο χωριό όλη η οικογένεια ήρθε το 1949 από το Ζυγός. Το 1941 λόγω των Γερμανών καταφύγαμε στο Ζυγός της Καβάλας, προτού έρθουν οι Γερμανοί. Αυτοί ήρθαν τον Απρίλη ενώ εμείς φύγαμε το Μάρτιο. Ακουγόταν ότι το μέρος θα το καταλάβουν οι Γερμανοί και από την εδώ μεριά του Νέστου θα ήταν η Ελλάδα. Έτσι λέγανε… Πολλοί έκαναν το ίδιο.

    Είχαμε και πρόβατα και γίδια. Εγώ φύλαγα τα γίδια και ήρθε ο Καπετάν Μαύρος με καμιά δεκαριά αντάρτες και με πήραν. Ήταν μεσημέρι, σε μια πλαγιά και με πήγαν στη Βουλγαρία μέσα, όπου είχαν στρατόπεδο, το 1948 το φθινόπωρο. Το πρωί μας έκαναν εκπαίδευση και το βράδυ εμάς τους νέους μας τα έπαιρναν τα όπλα για ασφάλεια. Κάθισα δυο βραδιές και δραπέτευσα. Κατέβηκα στον Πλαταμώνα και εκεί με βρήκε στο δρόμο ο Αντών Τσαούς. Με έβαλε πάνω στο τζιπ και με έφερε στη Μεραρχία στην Καβάλα. Με πήγε ο ίδιος στο χωριό, στο Ζυγός. Γύρισα στο Ζυγός στα γίδια.

  Το φθινόπωρο τ  ου 1949 από το φόβο των ανταρτών ήρθαμε στη Νέα Καρυά στο παλιό χωριό. Ήταν η εποχή που καμιά πενηνταριά οικογένειες παρέμειναν εκεί.  Οι υπόλοιποι είχαν μεταφερθεί στον νέο οικισμό λόγω των πλημμύρων. Εκεί νοικιάσαμε το σπίτι του Παλιάτσου του Αργύρη. Δεν το είχε πάρει το ποτάμι. Θυμάμαι ήταν ακόμη εκεί στο παλιό χωριό. Ο πάνω μαχαλάς ήταν σχεδόν όλος κατεστραμμένος. Μόνο η εκκλησία είχε μείνει. Η μισή πλατεία είχε χαθεί. Το σχολείο ήταν απείραχτο. Δεν θυμάμαι να υπήρχε το κτίριο της Κοινότητας. Μετά από δυο- τρία  χρόνια πήραμε οικόπεδο στο νέο χωριό και μετακομίσαμε εκεί. Από το Ζυγός ήρθαμε με τα πρόβατά μας και τα γίδια μας τα σφάξαμε στα σφαγεία της Καβάλας, τριακόσια γίδια. Ο μπαμπάς μου είχε γνωστό τον μπάρμπα Γιάννη Νταβή από την Τουρκία. Αυτός μας παρακίνησε να έρθουμε στη Νέα Καρυά.

    Στο παλιό χωριό πριν έρθουμε εμείς, υπήρχαν άλλοι Σαρακατσαναίοι. Ο Μπακάλης, ο Σπύρος Κοψίδας, ο Αθανάσιος Κοψίδας, Σταματόπουλος, ο Μίγγος και οι Πιστολαίοι. Μόνο οι Κοψιδαίοι ήρθαν πριν τον πόλεμο. Οι άλλοι ήρθαν μετά. Ο Σπύρος ο Κοψίδας ζούσε μέσα στο Κοτζά- Ορμάν σε μια καλύβα. Οι Κοψιδαίοι, ο Μίγγος και οι Πιστόλας ήρθαν πριν τον πόλεμο και “πιάστηκαν”.

    Γενικώς οι Σαρακατσαναίοι το καλοκαίρι ανέβαιναν στα βουνά με τα κοπάδια και το χειμώνα γύριζαν εδώ, σκηνίτες. Οι άλλοι Σαρακατσαναίοι, οι Φλωροκαπαίοι και ο Γκαύρας ήρθαν αργότερα στο νέο χωριό. Οι Σαρακατσαναίοι ασχολούνταν με την κτηνοτροφία. Αργότερα με τους αναδασμούς πήραν και χωράφια και ασχολήθηκαν με τη γεωργία. Εμείς γίναμε δημότες της Νέας Καρυάς το 1952.

Νέα Καρυά 19/5/2015